ในหนึ่งปี โลกท่องเที่ยวรอบภาสกรเป็นสิ่งกลมๆรี short โลกจึงมีระยะห่างเหินจากอาทิตย์ไม่เท่ากัน ช่วงเข้าใกล้ที่สุดประมาณต้นเดือนมกราคม (147 ล้านกิโล) พร้อมกับช่วงไกลที่สุดประมาณต้นเดือนกรกฎาคม (ระยะไกลกระจาย 152 ล้านกม.) ครั้นเปรียบกับความแหวกแนวของระยะทางจวนเจียน-ไกล ในการโคจรของโลกรอบสุริเยนท์ หยิบเป็นมาตราส่วนที่น้อยมาก ไม่มีผลต่อการบังเกิดฤดูกาลแต่อย่างใด เสียแต่ว่าการที่ขัดสนหันของโลกเบี้ยวทำมุม 23.5 องศาเซลเซียสกับแถบตั้งฝากับราบสิ่งกลมๆโคจรของโลกรอบสุริเยศ พื้นที่ต่าง ๆ ทั่วโลกจึงรับแสงดวงอาทิตย์ได้ในปริมาณไม่เท่ากัน ส่งผลให้มีอุณหภูมิต่างกัน รวมถึงมีระยะเวลาเวลากลางวันกับยามค่ำคืนที่ต่างกันด้วย เป็นสาเหตุให้บังเกิดฤดูขึ้นบนโลก จะตรวจสอบได้ว่า ในอุตุร้อน เวลากลางวันจะยาวเหยียดกว่าค่ำคืน สุริยนจะขึ้นเร็วทันใจพร้อมกับร่วงเลยกำหนด ส่วนในอุตุเย็น เวลาค่ำคืนจะช้านานกว่าเวลากลางวัน สุริยะจะขึ้นอืดกับหกรวดเร็ว

ISSN: 1983-7682